koojooroo
یادم میاد کودک که بودیم عاشق این بودیم که با درست نوشتن کلمات امتیاز بیشتری بگیریم.
بزرک وبزرگتر که شدیم کم کم بی اهمیت تر شدیم تا جایی که یک نگاه تمام معادلات زندگیمونو بهم زد شاید دیگه بدنبال اون امتیازو درس وزندگیمون نباشیمو در کف یا بهتره بگم در انتظار یار بنشینیم. خوشا بحال آنکس که آن چشم هارو دیدو عاشق شد .........بار خدایا ما تورا ندیدیم و ندیده در انتطار نیم نگاهی از تو می مانیم نظرات شما عزیزان: پنج شنبه 11 خرداد 1391برچسب:, :: 12:18 :: نويسنده : معین
پيوندها
نويسندگان |
||
![]() |